مولایم :

یکی از اثرات محبت شما در زندگی من , نه بهتر است بگویم در زندگی ما , غمی است که برپیکره روح و روانمان کشیده شده و در اعماق وجودمان نفوذ
کرده است .

هر عیدی که فرامی رسد بنا است که ما بخندیم ؛ خوشحال باشیم و شادی کنیم و ما نیز می خواهیم  در اعیاد چنین باشیم ؛ اما چه کنیم که غیبت تو خنده را به ما حرام کرده است .

سرورم : ما درخوشحالی شما خوشحالیم اما در اعماق درونمان چنان غمی نهفته است که حتی الفاظ قادر نیستند بر پیکره اش لباس شوند .

یا مولای :

هر روز فرخنده ای که از ایام الله فرا می رسد ما شیعیان جشن می گیریم , اما درمیان فریادهای شهدایمان و نالهای کشته هایمان و آتش ظلمهائی که از زمان شهادت مادرت فاطمه زهراء برما روا داشته اند .

خوشحالیهایمان را با اشک و خون ترسیم می کنیم و با بغض فرو کشیده لب فرومی بندیم و خواهیم گفت که سرچشمه زلال امامت آنگاه د ردل زمین فرو رفت که بانگ های فریاد : هل من ناصر ینصرنی , اباعبدالله علیه السلام  بی جواب ماند. 

آقای من :

این غم همواره درون سینه های ماست تا زمانی که ظهور بفرمائی .

البته چنین است که حزن جز فرآورده محبت شما نیست.

-      چطور خوشحال باشد عاشقی که این چنین معشوقی دارد و به فراق او مبتلاست؟

-      چطور بخندد تشنه ای که دریایی از آبی شیرین و زلال و خنک د رپیش دارد امابرای سیراب شدن از آن راهی نمی یابد ؟

-      مولای من:

-   مامی خندیم اما این خنده فقط بر لبان ما نقش می بندد زیرا که در دلهای ما آتشفشانی از سنگهای گداخته حسرت نهفته است .

-      حسرت یک نگاه ...

-      حسرت سیراب شدن د ردریای چشمهایت و حسرت شنیدن سخنان حکیمانه ات .

-   امیدوارم هرگز نخواسته باشم به شمارش آورم اثرات محبتتان را در زندگیم , زیرا که محبت شما د رزندگی من نه تنها اثرنکرده است بلکه با روزگار من عجین شده است و گوشت و خون و پوستمان ازآن روییده است . اینکه بخواهیم از اثر چیزی در زندگیمان صحبت کنیم که بزرگترین رکن زندگی است شاید بی معنا باشد.

حبیبا:

چطور از اثر محبتت در زندگیم سخن بگویم و در حالی که دانه های عشقت هنگامی در قلبم کاشته شد که به من درس خداشناسی می دادی وقتی که ذرّه کوچکی بودم، در قبل از این عالم .

و واضحتر بگویم .

سیدی!

کوچکترین تشعشع از اثرات محبتت در زندگیم متلاشی شدن همه وجودم و توجه همه قلبم و خیر دنیا و آخرت برایم .

به امید آن روزی بیایی و به سرمای غربت و تاریکی جهل و زشتی ظلم خاتمه دهی . زیرا که زیبایی و خوبی جز با  وجودتو معنا نمی شود .

سلام.از مدت ها قبل می خواستم بیام اما نمیدونم چرا خدا امروز را نصیب کرد .امروز خیلی دلم هوای کربلا کرده .به یاد عهد هایی که با امام حسین بستم و نمیدونم وفا کردم....

سلام بر تو ای پدر عبدالله و بر روح‌های پاکی که در جوار و حریم تو آمده‌اند؛ درود و سلام باد تا شب و روز باقیست و تا قیام قیامت و خدایا قرار مده این زیارت را آخرین عهد من با مولایم...
گفتم عهد، چه واژه تکرار شدنی شکستنی‌ای!
غدیر را که یادت هست؟عقد اخوت!
کوچه‌های بنی‌هاشم و عهد شبانه را چه؟
کوفه را نیز می‌بایستی برای نماد عهد شکنی بیاد داشته باشی!
و کربلا عهد مردان خدا.
و عهد توابین پس از کربلا را!
و عهد دانشمندان مکتب باقرالعلوم را!
و عهد شاگردان صادق‌ترین امام را!
و عهد پای سنگین‌ترین تابوت زندانی کاظمین را!
و روایت ولایت، حصن حصین و عهد نیشابوریان و سلطان علی بن موسی‌الرضا را!
و عهد مردانه ایستادن بر حمایت از کوچکترین امام را!
و عهد سامرا و امام غریب و گمنام همیشه تاریخ را!
و دژ عسکری و عهد بانوی رومی را!
همه را بخاطر می‌آوری، چون تاریخ تمام شیعگی توست.
اما حالا می‌خواهم بگویم زمان آخرین عهد است...
اللهم رب النور العظیم و رب الکرسی الرفیع و...
مواظب باش عهد نشکنی که؛
دست مولاست که بالاست هنوز، یک‌نفر منتظر ماست هنوز...
و سلام بر حسین و علی بن الحسین و واولاد الحسین و اصحاب الحسین.

اگه یه کم قافل بشیم تو این کوچه پس کوچه های زندگی زود دلمون میگیره خیلی زود تر از اونی که فکرشو بکنی دلت میگیره این چند روزه هم که بعد دوهفته اومدم یکهو که نه اما آروم آروم دلم سنگین شد و گرفت اما امروز با یکی داشتم صحبت میکردم یه جمله ساده اش باعث شد دلم جون بگیره اون لحظه بود که به خودم اومدمو فهمیدم اگه خدا کمک کنه یه جوری که حتی اولش خودتم نفهمی بهت نیورو و انرژی میده که انگار دوباره متولد شدی بگذریم دلم برا این وبلاگ تنگ شده بود از اونایی تو این مدت به وبلاگ سر زدن یا حتی نزدن خیلی ممنونم انشاء الله بتونم با کمک نظرهایی که میدید بهتر این وبلاگ و بروز کنم از وبلاگم برا اینکه دو هفته به روزش نکردم معذرت میخوام چی کار کنم کمبود امکانات هست خودت که میدونی
شهادت حضرت معصومه (س) را بر همه ی دوستاران آن حضرت و خدمت مهدی زهرا تسلیت عرض می کنم

با سلام امروز پس از تقریبا دو هفته به وبلاگ اومدم یه سری بزنم امیدوارم که سال نو خوبی داشته باشید اما قبل از اون به وبلاگ نسل واصل سر زدم یه داستان قشنگی نوشته بودن که برا دیدنش می تونید اینجا کلیک کنید همون باعث شد که یه داستانی رو که دوستم برام تعریف کرد رو براتون بنویسم بعدا میگم که داستان از زبون کیه ، داستانو هم تو پست بعدی براتون می نویسم 
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی      چه زیان تو راکه من هم برسم به آرزویی

با سلام ببخشید انقدر دیر میلاد پیامبر (ص) و امام صادق (ع) رو تبریک میگم پس ابتدا این روز بزرگ را بر مسلمانان جهان بخصوص شیعیان ونیز خدمت امام زمان تبریک عرض می کنم
  

اما یه چیز دیگه این روزا نزدیکیای عید یه جایی از کشور یه خبراییه یه کم به جاده ها که نگاه کنی یه سری اتوبوس و می بینی که دارن میرن یه جایی ، یه کم بیشتر که دقت کنی می بینی که روی همشون یه چیز آشنا نوشته راهیان نور ، سفری به سرزمین نور و مسا فرایی که مهمون شهدا هستند آره شهدا...
شاید نتونم در مورد این موضوع  حرف بزنم اما میتونم یه پشنهاد دوستانه بدم اونم اینکه یه سال شما هم راهی این سفر بشید یه بار شما هم امتحان کنید مطمئن باشید پشیمون نمیشید .
یا علی